Jouw innerlijk licht als kompas

#licht #innerlijklicht #source #integriteit #hart #soul #hara #vrouw #vrouwen #masterclass #lichaamswerk

In deze blog deel ik naast mijn werk ook een deel van mijn persoonlijke ervaringen en uitdagingen als mens en als vrouw in deze wereld.

Op 16 februari gaf ik mijn eerste ‘Venusheuvel en Hara’ masterclass. Het was connectie maken met een diepere laag van zijn, een diepere laag van creatie – het hara niveau, en zoals steeds komt een nieuwe cursus iets bijzonder brengen in mijn eigen processen…

Ergens in de week voor ik de cursus gaf gebeurde er iets in mijn hart. Ik was in voorbereiding voor sessies in meditatie en had een heel eenvoudig stukje muziek met 639hz gekozen om me hierin te begeleiden. Bij een bepaalde pling op de marimba voelde ik een heel specifieke plek in mijn hart reageren, mee vibreren en een soort van harmonie vinden. Een oude pijn waar ik reeds lang op werk werd vrijgelaten, die specifieke plaats in mijn hart geharmoniseerd, verzacht en ik voelde een diepe vrede. Dit kwam met een gevoel van opluchting en vrijheid. Het was eigenlijk wat onverwacht en net zoals ik in december op een onverwachte en drama vrije manier in mijn hart werd aangeraakt door een fijne connectie met een ander, draagt het bij tot het verhelderen en losmaken van een diepe soort van ‘pijnlijn’ die gelinkt is zowel aan gebeurtenissen in mijn eigen leven als gebeurtenissen vanuit voorouderlijnen. Mijn eigen persoonlijke geschiedenis is er eentje waarin ik echt wel bijzonder stevig werd belast vanuit mijn voorouderlijnen in dit leven – zowel vanuit mijn vaderlijn als vanuit mijn moederlijn werd veel pijn en zwaarte doorgegeven en werden er ook dingen op mij geprojecteerd. Daarnaast heb ik mijn eigen trauma en ervaringen uit dit leven en is er de belasting vanuit het collectief. En al redelijk vroeg ervaarde ik ook een en ander uit vorige levens – iets wat voor sommigen een soort van concept is waar je al dan niet in ‘gelooft’, maar heel concreet wordt als je ook breder leeft dan enkel in de rationele laag van je zijn en je het voelt en ziet. Aanvankelijk kon ik die ervaringen niet plaatsen, wat het geheel extra verwarrend en complex maakte. Ik stond bovendien heel open en sponsde dus ook emoties en ervaringen uit mijn omgeving. Om mezelf te helpen helderheid te krijgen in deze warboel, was eerlijkheid in interacties voor mij bijzonder belangrijk. Gelukkig had mijn moeder wel begrepen hoe belangrijk eerlijkheid voor me was en kon ik bij haar terecht voor open communicatie al kon ik veel dingen niet bespreken omdat ik ze zelf niet begreep, er geen woorden aan kon geven, het gewoonweg te veel was of ik me er zelf niet helemaal van bewust was en was zij natuurlijk ook een mens met haar eigen trauma’s.

Terug naar nu - tijdens deze masterclass voelde ik mijn eigen gouden hara-lijn, mocht ik de activatie ervan bij anderen begeleiden en kijken hoe het voor hen was. Duidelijk een stevige ervaring, dat verbinden met die eigen zijnslijn en zo met de eigen kern en die van de aarde. Het bracht een variatie van effecten bij verschillende deelneemsters: rillen, trillen, even compleet knock out zijn achteraf, heel erg opwarmen, pijn in de rug op die plekken die niet helemaal recht en uitgelijnd zijn en ook een mooie gouden glow, gouden vreugdestralen. Een niveau dat je veel te bieden heeft als lichaams- en / of energiewerkster zowel voor jezelf als voor je klanten.    

De keuze om deze keer enkel met vrouwen te werken was heel bewust, niet enkel vanwege het baarmoeder werk maar zeker ook vanwege de patronen die wij geconditioneerd krijgen en de manier waarop we vaak ontkracht worden en ons laten ontkrachten of zelfs onszelf ontkrachten als vrouw. Dit is ook deel van een collectief probleem waarbij door een gebrek aan verantwoordelijkheid nemen bij mannen voor het eigen gedrag en een houding van ingebeelde en oneigenlijke privileges (entitlement) mede gevoed door religieuze en politieke propaganda die vrouwen schetst als een soort van eigendom waar mannen recht op hebben, er al duizenden jaren een en ander behoorlijk fout gaat in onze maatschappijen. Wij daardoor als mensen blijven steken in een laag bewustzijn wat machtsverhoudingen centraal stelt. En dit speelt in alle relaties, ook in groepsdynamieken, zelfs die met enkel vrouwen. Iemand uit de groep zei dat ze normaal wat wegblijft van vrouwencirkels en groepen waar dit soort werk (bonewashing van venusheuvel en extern baarmoederwerk) werd gedaan met vrouwen. Ik snap wel waarom. Ze kent mijn werk van andere cursussen en dit trok haar meteen – met jou wou ik dit wel doen zei ze… Omdat ik me niet laat vangen aan drama, sensatie, manipulatie en toch in compassie blijf. Ik zie vrouwen in groepen het soms zelf doen, het (onbewust) projecteren van al die pijn. Deze dag ging voor mij ook over bewust worden van wat we daarin doen, het aankaarten van ons gedrag, persoonlijk en in groep, en wat de effecten daarvan zijn. Verantwoordelijkheid nemen en aankijken, begrijpen en voelen dat je dat wel degelijk zelf kan ‘helen’, door die diepere connectie met jezelf en de aarde vrij te maken, te herstellen, te bekrachtigen, te verankeren… weg van projecties, rollen die we spelen, codependentie, allerlei lijntjes met anderen die ons moeten redden, spiegelen, dragen of wat dan ook. Terug in je kracht gaan staan en de vrede en vrijheid voelen die daarmee komt. Weg van slachtofferschap op een eerlijke manier, zonder te ontkennen of minimaliseren wat er gebeurde of de pijn daarvan te ontkennen of het kwetsbare deel van jezelf af te wijzen of je woede te ontkennen. Liefde en veiligheid vinden in jezelf terwijl je als vrouw op deze aarde bent. En van daaruit gezondere connecties en relaties kunnen aangaan.  

Het begint met je bewust worden van het belang en de waarde van jouw focus, aandacht en energie, want de kracht daarvan is enorm. En je kan die leren richten. Je kan de patronen doorzien en voorbij de conditionering komen, terug bij jouw eigen licht. Loskomen van dingen, energieën, velden, mensen die je proberen te manipuleren vanuit hun eigen wonden. Niet toegeven als iemand jou probeert te binden in een beperkend bewustzijn, als iemand je een beperkend perspectief probeert op te dringen of je gevoeligheid of wat er gebeurde gebruikt om je gevoel van eigenwaarde aan te tasten. Terug verbinden met datgene waarvoor de opbouw van jouw leven, lichaam en levenskracht waren bedoeld, terug in connectie met jouw eigen unieke zielsfrequentie en luisteren naar wat die jou te vertellen heeft.   

Integriteit, autonomie en vrijheid zijn voor mij belangrijke waarden. Dit gaat voor mij als vanzelfsprekend boven ‘loyaliteit’ want blinde loyaliteit is gevaarlijk, ondermijnt integriteit, zorgt ervoor dat je mensen gaat ondersteunen in fout gedrag. Ik had altijd al een focus op inhoud en heldere informatie en ook eerlijkheid boven interpersoonlijk drama en machtsverhoudingen. Hetgeen natuurlijk niet betekende dat ik me bewust was van alles wat ik bij me droeg (van mezelf en anderen) en welke trauma patronen ik had geabsorbeerd. Als ik in groepen of situaties terecht kwam waar dat inhoudelijke wat werd genegeerd en er geen ruimte was om echt te delen maar alles meer in een manipulatieve sfeer terecht kwam, de feiten en de waarheid er minder toe deden dan het beschermen van de frêle ego’s, de posities en het aanzien van sommige personen, voelde dat voor mij onlogisch, ongemakkelijk, manipulatief – ik begreep dat soort denken niet zo goed. En als gevolg mocht ik dan als jonge vrouw ervaren hoe het is om behandeld te worden als een soort van naïeve worker bee die wel even kan ingezet worden als pion voor de bevordering van de carrières van anderen, wiens intelligentie en daadkracht werd gebruikt maar waar geen echte doorgroeikansen of steun aan werd gegeven. Mijn kracht werd tegen me gebruikt. En ik kwam vast te zitten, of tenminste zo leek het toch… Vanuit mijn trauma patronen (van mezelf of geërfd of…, de oorsprong van het patroon maakt minder uit) had ik ondanks mijn intelligentie simpelweg niet de vaardigheden, niet de tools om te zien hoe ik eruit kon, hoe ik het kon doorbreken. Pijnlijk want ik had wel door dat ik daar niet juist zat en niet weg geraakte. Op den duur ga je zoiets betrekken op je eigenwaarde – dat is menselijk.

En het komische is dat ik nu zie dat ik dat dus toch gedaan heb, ik heb het toch doorbroken… En niet alleen die ene situatie, maar intussen zo goed als alles wat niet klopt. Losgelaten wat niet voor mij is, wat niet resoneert met mijn zielsfrequentie, met mijn innerlijk licht. Loslaten - of het nu een job, een rol, een groep, een voorwerp, een energie, een guru-type, een idee, een gevoel, een geloofsovertuiging, een patroon of een relatie is – kan heel pijnlijk zijn. En bovendien een clusterfuck want sommige dingen kan je moeilijker loslaten net vanwege een patroon, geloofsovertuiging, gevoel, energetische band of zelfs liefde. Met als gevolg dat je lijkt vast te zitten in een situatie die niet gezond voor je is, waardoor je eigenliefde niet voldoende gevoed wordt en dat duwt je richting codependentie, het prioriteit geven aan anderen boven je eigen hart.  En machteloos, alsof ik zelf niets te beslissen had, heel de tijd werd geleefd, mijn levenskracht werd gebruikt en gemanipuleerd en ik niet wist hoe dat te stoppen.  Ik had de moed om toch voor mezelf te kiezen dwars door alles heen. Nu ja, moed… het komt gewoon op een punt waarbij de spanning onhoudbaar wordt en een keuze zich opdringt of je plots een keuze krijgt en wordt uitgedaagd echt voor jezelf te kiezen. Bij het verlaten van deze laatst beschreven situatie was dat plots heel duidelijk – had ik toen niet door de angst heen voor mezelf gekozen, voor iets waarvan ik nog niet eens wist hoe het eruit zou gaan zien en hoe het vorm zou krijgen, en was ik toch gebleven dan was ik nu een schim van mezelf geweest.

Het bevorderen van autonomie, de focus naar binnen, naar je eigen kern, is een van de aandachtspunten in mijn werk, is wat ik probeer te faciliteren tijdens sessies en opleidingen. Daarom is heling eigenlijk niet het juiste woord – het gaat eerder over her-connecteren met je eigen licht, daarvoor de weg vrijmaken in je zijn, in je lichaam en in je leven. Die plek die die altijd al heel was, uniek en kostbaar, voorbij oppervlakkigheid.

Het is een ongoing proces ook bij mezelf want intussen is er opnieuw veel aangeraakt, en zit ik opnieuw op een plek met veel emotie en beweging – deze keer beweegt er veel in mijn plexus en mijn keel. Maar ondanks moeilijke emoties voel ik me vrijer…

Die omgeving waar je als naïef wordt bekeken vanwege jouw kwetsbaarheid, je wens om connectie, je geloof in het goede in de mens en daardoor gebruikt wordt, voor de kar wordt gespannen, geleefd wordt, mag je niet toelaten negatief op je eigenwaarde te spelen maar kan je loslaten. Je kan wel voor jezelf kiezen – als jij in beweging komt en je frequentie verandert, veranderen jouw voorkeuren en de omgevingen waar je naartoe gaat, jouw innerlijk licht als kompas!

Warme groeten,

Maria De Dauw